Κρατώντας σαν φυλακτό τις παραδόσεις, οι Απολλωνιάτισσες αφοσιωμένες στην τέχνη τους, φτιάχνουν τα προϊόντα τους έτσι όπως τα έφτιαχνε για σας η γιαγιά.
Τα κουλουράκια πλάθονται στο χέρι, ενώ το ψωμί έχει ολόκληρη ιεροτελεστία, καθώς ζυμώνεται και ψήνεται μετά από οχτώ ώρες εφόσον έχει σκεπαστεί με κουβέρτες.
Τα γλυκά του κουταλιού και οι μαρμελάδες σίγουρα θα φέρουν στη μνήμη σας το παραδοσιακό κέρασμα της νοικοκυράς.
Το άρωμα του μελεκουννιού θα ξυπνήσει σε πολλούς ντόπιους αναμνήσεις από τα παλιά, όπως το γλέντι που γινόταν για τη προετοιμασία του, προκειμένου να προσφερθεί ως βασικό κέρασμα στους γάμους.
Ο τραχανάς, ακόμα, φτιάχνεται κι αυτός στο χέρι, απλώνεται και ξεραίνεται με φυσικό τρόπο στον ήλιο.
Το ίδιο συμβαίνει και με το πλιγούρι, αφού πρώτα έχει αλεσθεί στο παραδοσιακό μύλο του γειτονικού χωριού.
Πόσες αναμνήσεις ξυπνάει στη σκέψη μας ο τρόπος παρασκευής των προϊόντων και ο συνδυασμός τους με διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις και γεγονότα!
Για παράδειγμα: το μελεκούννι με τη χαρά του γάμου, τα κουλουράκια με το Πάσχα, όταν οι γυναίκες του χωριού μαζεύονταν σε κάθε γειτονιά και τα έφτιαχναν ανάβοντας ένα ξυλόφουρνο όλες μαζί.
Το χωριάτικο παξιμάδι και το αρτάκι το περίμεναν όλοι πώς και πώς για τη νηστεία της μεγάλης εβδομάδας.
Τα τακκάκια, «ο απολλωνιάτικος μπακλαβάς», είναι ένα είδος ξεροτήγανου από χωριάτικο αλεύρι. Το φύλλο τους φτιάχνεται με προζύμι που το ανοίγουν και προσθέτουν αλεσμένα καρύδια και σουσάμι. Τα έφτιαχναν οι νοικοκυρές του Αγίου Ανδρέα.
Προϊόντα που ξυπνάνε αναμνήσεις, προκαλούν συγκίνηση και επιβάλλεται να γευτούν οι νέες γενιές…